Były dowódca 2. Skrzydła Lotnictwa Taktycznego, związku taktycznego posiadającego na wyposażeniu samoloty wielozadaniowe czwartej generacji F-16. Były dowódca Centrum Operacji Powietrznych – Dowództwa Komponentu Powietrznego. Za sterami samolotów spędził ponad 1800 godzin. Odznaczony przez Prezydenta RP: Brązowym, Srebrnym i Złotym Krzyżem Zasługi oraz Lotniczym Krzyżem Zasługi. Za wzorową służbę w lotnictwie Sił Zbrojnych RP, w szczególności za duży wkład w jego rozwój, umacnianie gotowości bojowej i szkolenie kadr lotniczych generał Usarek został dwukrotnie wyróżniony przez Ministra Obrony Narodowej tytułem honorowym „Zasłużony Pilot Wojskowy” oraz wpisem zasług do Księgi Honorowej Wojska Polskiego (2013). Rektor Akademii Nauk Stosowanych im. Księcia Mieszka I w Poznaniu.

Pilot klasy mistrzowskiej na samolotach myśliwskich. W powietrzu spędził łącznie 2230 godzin, w tym ponad 1100 godzin za sterami samolotu F-16. Wprowadzał F-16 do polskiej floty sił powietrznych, przygotowywał pilotów do certyfikacji natowskich oraz do służby w kontyngentach wojskowych. Po zakończeniu szkolenia oficer został zastępcą dowódcy 10. Eskadry Lotnictwa Taktycznego w Łasku. Brał czynny udział w przygotowaniu sił i środków do pełnienia dyżuru bojowego w systemie NATINADS (ang. Integrated Air and Missile Defence – Zintegrowany System Obrony Powietrznej NATO).
Pierwszą gwiazdkę generalską otrzymał 1 marca 2018 roku będąc dowódcą 2. Skrzydła Lotnictwa Taktycznego. Od 1 sierpnia 2018 pełnił obowiązki zastępcy Inspektora Sił Powietrznych. Awans na stanowisko Inspektora Sił Powietrznych otrzymał niedługo potem, 19 października 2018. Drugą gwiazdkę generalską otrzymał w listopadzie 2019 roku. Odznaczony m.in.: Srebrnym Krzyżem Zasługi, Lotniczym Krzyżem Zasługi, Złotym Medalem „Za zasługi dla obronności kraju”, Srebrnym Medalem „Siły zbrojne w służbie Ojczyzny” oraz Srebrnym Medalem za Długoletnią Służbę.

Generał Jarosław Mika pełnił służbę na stanowisku Dowódcy Generalnego Rodzajów Sił Zbrojnych w latach 2017–2023. Służbę wojskową rozpoczął w 1981 roku jako podchorąży Wyższej Szkoły Oficerskiej Wojsk Pancernych w Poznaniu. W pierwszych latach kariery dowodził plutonem i kompanią czołgów, pełnił funkcję szefa sztabu batalionu oraz dowódcy batalionu w 23 pułku czołgów średnich w Słubicach.

Po ukończeniu Akademii Obrony Narodowej w 1993 roku objął stanowiska w Zarządzie Operacyjno-Planistycznym Sztabu Generalnego WP, a następnie – w Dowództwie Wojsk Lądowych, gdzie odpowiadał m.in. za planowanie rozwoju Wojsk Lądowych. Uczestniczył w licznych kursach i szkoleniach zagranicznych, m.in. w Holandii i Wielkiej Brytanii (Strategic Policy Planning, Queen’s University International Study Centre).

W latach 2006–2011 uczestniczył w misjach wojskowych w Iraku i w Afganistanie. Dowodził m.in. Brygadą Wsparcia Dowodzenia Wielonarodowego Korpusu Północny-Wschód, 20 Bartoszycką Brygadą Zmechanizowaną oraz 11 Dywizją Kawalerii Pancernej w Żaganiu. W 2019 roku otrzymał nominację generalską z rąk Prezydenta RP.

Generał Mika został odznaczony m.in. Medalem The Legion of Merit (Degree of Commander), Krzyżem Oficerskim i Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Wojskowym Krzyżem Zasługi z Mieczami, Złotym Krzyżem Zasługi, Gwiazdami Afganistanu i Iraku, Złotym Medalem za Zasługi dla Obronności Kraju oraz wieloma medalami sił zbrojnych państw sojuszniczych.

W zawodowej służbie wojskowej w Marynarce Wojennej spędził 40 lat. W tym 15 lat w składzie załóg okrętów. Dowódca okrętu transportowo-minowego ORP „Gniezno”. Po zakończeniu służby na okrętach zajmował szereg stanowisk dowódczych i sztabowych na wszystkich szczeblach dowodzenia od szefa sztabu – zastępcy dowódcy 12 dywizjonu Trałowców, przez dowódcę 2. Dywizjonu Okrętów Transportowo – Minowych, szefa szkolenia Flotylli, szefa oddziału ćwiczeń w Dowództwie Generalnym RSZ po szefa Zarządu Uzbrojenia w Inspektoracie Marynarki Wojennej. W 2016 roku objął stanowisko dowódcy 8. Flotylli Obrony Wybrzeża a w roku 2018 objął funkcję zastępcy Inspektora Marynarki Wojennej. Gwiazdkę admiralską otrzymał w 2018 roku.

Jest absolwentem Akademii Marynarki Wojennej w Gdyni oraz United States Naval Command College w Newport, RI. w Stanach Zjednoczonych. Ponadto ukończył szereg studiów podyplomowych oraz kursów specjalistycznych z zakresu dowodzenia i kierowania operacjami morskimi, prowadzenia szkolenia okrętów, realizacji morskich misji pokojowych. Był bezpośrednio zaangażowany w przygotowanie sił morskich do udziału w Polskich Kontyngentach Wojskowych (PKW Czernicki, PKW Morze Północne) oraz w ramach Stałych Zespołów Sił Morskich NATO (SNMCM G). Jest też pomysłodawcą funkcjonującego już od 20 lat programu edukacyjnego Miasta – Okręty promującego problematykę morską i obronną wśród młodzieży szkolnej z miast będących patronami okrętów Marynarki Wojennej.

Odznaczony m. in.: Złotym Krzyżem Zasługi, Morskim Krzyżem Zasługi, Złotym Medalem za Długoletnią Służbę, Złotym Medalem za Zasługi dla Obronności Kraju, Złotym Medalem „Siły Zbrojne w służbie Ojczyzny”.

Pułkownik rezerwy, pilot-instruktor (F-16). Jako pierwszy uzyskał uprawnienia instruktorskie w zakresie szkolenia podstawowego i taktycznego na samolocie F-16, nadane przez instruktorów USAF i USANG po ukończonym szkoleniu w Polsce. Pierwszy dowódca zgrupowań taktycznych (COMAO) – Mission Commander. Autor wielu innowacyjnych rozwiązań mających wpływ na efektywność działań na poziomie pododdziału i jednostki wojskowej. Były dowódca 32. Bazy Lotnictwa Taktycznego.
Współodpowiedzialny za stworzenie pierwszego stałego kontyngentu Sił Zbrojnych USA w Polsce. Inicjował szkolenie podstawowe i współtworzył od podstaw system operacyjnego wykorzystania samolotu F-16 w ramach Polskich Sił Powietrznych. Odpowiedzialny za operacje lotnicze w ramach ćwiczeń NATO Air Meet w 2003 r. Dowodził kontyngentami F-16 w ramach m.in. Tactical Leadership Program (Belgia), Frisian Flag (Holandia), Tiger Meet (Francja) oraz zespołem lotniczym podczas pierwszej w historii polskiego oręża certyfikacji systemu F-16 – FORCEVAL przeprowadzonej przez NATO Taceval Division w 2011 roku. Eskadra pod jego dowództwem zdobyła laur najlepszego pododdziału Polskich Sił Powietrznych.

W styczniu 1989 rozpoczął zasadniczą służbę wojskową w Wojskach Obrony Powietrznej Kraju. Jesienią 1991 rozpoczął służbę w Jednostce Wojskowej GROM; był w komórkach: rozpoznania, operacyjnej i w zespołach bojowych. W 1993 wszedł w skład zespołu mającego za zadanie stworzyć Grupę Łodzi Bojowych w GROM. W 1994 pułkownik Gąstał wziął udział w operacji „Przywrócić Demokrację” na Haiti. W 1996 został wysłany w skład misji Narodów Zjednoczonych UNTAES w Slawonii. W 1997 uczestniczył w operacji pochwycenia Slavka Dokmanovicia (operacja Little Flower). W kolejnych latach odbył szereg dodatkowych kursów i szkoleń w Stanach Zjednoczonych oraz Niemczech. W 2008 w Naval Postgraduate School w Monterey otrzymał stopień magistra nauk bezpieczeństwa narodowego – zwalczanie terroryzmu polityka i strategia.

W 1999 wziął udział w misji OBWE KVM w Kosowie, podczas której wykonywał zadania ochrony osobistej szefa Misji Williama Walkera. W 2003 pułkownik Gąstał uczestniczył w operacji „Iracka Wolność” jako oficer operacyjny, współpracując z Navy Seals i Army Special Forces. Po powrocie z Iraku w 2004 powierzono mu stworzenie Grupy Naprowadzania Lotniczego Wsparcia Ogniowego (JTAC). W sierpniu 2011 Minister Obrony Narodowej wyznaczył pułkownika Gąstała na dowódcę JW GROM. Stanowisko to piastował do 8 września 2016

Lekarz, specjalista chorób wewnętrznych, patomorfologii i chorób zakaźnych. Pułkownik rezerwy Sił Zbrojnych RP, absolwent Wojskowej Akademii Medycznej w Łodzi, którą ukończył w 2000 roku. Posiada specjalizacje lekarskie w dziedzinach: choroby wewnętrzne, patomorfologię oraz choroby zakaźne.

Przez ponad 20 lat pełnił służbę w strukturach wojskowej służby zdrowia, obejmując stanowiska służbowe w jednostkach wojskowych, sztabach oraz instytucjach klinicznych i dydaktycznych. Służył m.in. w I Wojskowym Szpitalu Klinicznym w Lublinie, oraz w Dowództwie Generalnym Rodzajów Sił Zbrojnych gdzie jako starszy specjalista pełnił służbę w Zarządzie Wojskowej Służby Zdrowia w czasach epidemii COVID-19. Ukończył kursy specjalistyczne w NATO School Oberammergau (Niemcy), zdobywając kwalifikacje w zakresie NATO Medical Planning oraz NATO Medical Intelligence. Brał udział w projektach sojuszniczych, dotyczących zabezpieczenia medycznego operacji wojskowych, analiz ryzyka epidemiologicznego oraz systemowego zarządzania zagrożeniami biologicznymi.

Po zakończeniu służby czynnej pracowal w International Organisation for Migration. Obecnie aktywnie uczestniczy w projektach proobronnych i edukacyjnych, współpracując z organizacjami zajmującymi się bezpieczeństwem zdrowotnym i przygotowaniem społeczeństwa do zagrożeń czasu pokoju i wojny.

Absolwent Wyższej Oficerskiej Szkoły Lotniczej w Dęblinie kierunku pilot samolotu odrzutowego. Pełnił służbę w jednostkach lotnictwa taktycznego, wykonując loty na samolotach TS-8, TS-11, LIM-2, LIM-6M, SU-7, SU-20, SU-22. Ukończył studia dyplomowe w Wojskowej Akademii Lotniczej w Monino, podyplomowe studia operacyjno-strategiczne w US Army War College w Carlisle (USA) oraz Akademii Obrony NATO w Rzymie. W roku 1993 uzyskał tytuł doktora nauk wojskowych w Akademii Obrony Narodowej w Warszawie. Służbę wojskową zakończył w 2004 roku na stanowisku Dowódcy Centrum Operacji Powietrznych w Warszawie.
W latach 2004-2022 jako pracownik cywilny MON zatrudniony w Biurze Pełnomocnika MON ds. Wdrażania Samolotu Wielozadaniowego w SZ RP (tzw. Biurze F-16), a po jego rozformowaniu w grudniu 2012 r., w Inspektoracie Uzbrojenia na stanowisku Szefa Zintegrowanego Oddziału Programu Samolotów F-16 i AJT.

Były żołnierz zawodowy, pilot samolotów odrzutowych. Były Dowódca Eskadry M-346 i zespołu akrobacyjnego Biało-Czerwone Iskry. Reprezentował Polskie Siły Powietrzne jako prowadzący zespół podczas licznych pokazów na terenie kraju oraz poza jego granicami. Wyszkolił kilka pokoleń pilotów wojskowych, którzy z powodzeniem służą w różnych jednostkach lotniczych Sił Powietrznych. Ukończył kurs dla instruktorów amerykańskich Sił Powietrznych na samolocie T-38 oraz szkolił się we Włoszech w pierwszej grupie na samolocie M-346 Bielik. Jako pierwszy polski Dowódca Eskadry wprowadzał do funkcjonowania w Polskich Siłach Powietrznych zintegrowany system szkolenia lotniczego samolotu M-346 Bielik. Jako pierwszy pilot w Polskich Siłach Powietrznych uzyskał uprawnienia do naprowadzania bojowego statków powietrznych na cele powietrzne, jako wysunięty nawigator naprowadzania lotnictwa (JTAC). W 2012 roku wyróżniony Buzdyganem – nagrodą miesięcznika Polska Zbrojna. Po odejściu z wojska jest wykładowcą Lotniczej Akademii Wojskowej w Dęblinie oraz rozwija się jako trener, koncentrując swoją uwagę na zagadnieniu świadomego i odpowiedzialnego przywództwa.

Przez ponad 30 lat związana z symulacją i produkcją symulatorów oraz urządzeń treningowych. W swoim doświadczeniu posiada pracę na różnych stanowiskach (project manager, zastępca kierownika działu symulatorów, dyrektor ds. handlu i marketingu, prezes zarządu spółki) w jedynej w Polsce firmie związanej z powyższym zakresem w dziedzinie lotnictwa – była Prezes Zarządu ETC-PZL Aerospace Industries, spółki odpowiedzialnej za dostarczanie rozwiązań w zakresie symulatorów i wirtualnej rzeczywistości. Odpowiedzialna za realizację programu offsetowego w ramach wdrażania systemu uzbrojenia F-16. Obecnie, dyrektor ds. programów symulatorowych w Alioth Group.

Menedżer od ponad 10 lat związany z sektorem lotniczym, kosmicznym i obronnym (A&D). Autor publikacji, raportów, artykułów i prezentacji. Absolwent kierunku nauki polityczne i studiów doktoranckich na Wydziale Dziennkarstwa i Nauk Politycznych Uniwersytetu Warszawskiego. Studiował także na Uniwersytecie w Southampton w Wielkiej Brytanii.
Zawodowo związany zarówno z polskim, jak i zagranicznym sektorem zbrojeniowym, mediami branżowymi, organizacjami pozarządowymi, a także badaniami rynku A&D, wyspecjalizowany w tematyce europejskiej. Autor m.in. pierwszej w Polsce monografii naukowej w całości poświęconej Europejskiej Agencji Obrony oraz kompleksowego raportu dotyczącego nowych inicjatyw Unii Europejskiej w sektorze obronnym – EDF, PESCO i CARD.